Happy 2012!

En dan zitten we ineens in het jaar 2012! Nou ja, ineens? We hebben natuurlijk eerst nog even Kerst gehad. Voor het eerst hier in Amerika in ons eigen huisje wat het toch wel een stuk leuker maakt als vorig jaar. Zelf een kerstboom uitzoeken en versieren met mijn eigen Nederlandse decoraties. En wat zijn de bomen hier toch mooi! Maine is niet voor niets de pine tree state natuurlijk. Was een kerstboom uitzoeken in Nederland meestal een karweitje dat enig werk

nodig had; te kaal, te dik, te dun, te klein, te groot...hier zijn ze gewoon allemaal perfect en dus was het meer een kwestie van waar verkopen ze de goedkoopste! Al snel vonden we een adresje, bij een benzinepomp notabene, waar ze bomen verkochten vanaf een tientje. We vonden dus al snel een boom die perfect was voor ons huisje en na een kleine discussie, Joe houd van heel bont, gekleurde lampjes, veel tierelantijntjes en kleurige onrnamentjes vonden we al snel een middenweg. Gewoon witte lampjes binnen in de boom, gekleurde lampjes buiten en mijn geliefde bruine ballen binnen met hier en daar een speciaal ornamentje, zoals Kaine's first christmas ornamentje, Nederlandse klompjes die mijn nichtje net voor kerst had gestuurd en het

vuurtorentje dat ik voor mijn eerste kerst in Amerika had gekregen. Met het idee dat ik ieder jaar iets speciaals bij koop hebben we over een paar jaar waarschijnlijk alsnog de bonte kerstboom waar Joe van houd en kan ik er langzaam maar zeker aan wennen.

De rest van het huis en de buitenboel was ook snel in kerst sfeer gebracht, compleet met stockings voor onszelf en de poezen en toen was het heel veel inkopen doen, heel veel kerstkoekjes en fudge maken, en wachten op kerstochtend!

Kerstochtend was natuurlijk helemaal geweldig. De avond ervoor, kerstavond waren we bij de ouders van Joe uitgenodigd, allemaal heel gezellig (en vooral verplicht) maar ik kon eigenlijk niet wachten op het snoetje van Kaine de volgende ochtend als hij alle cadeaus onder de kerstboom zou zien liggen. En ja hoor, de volgende ochtend kwam hij me, gelukkig niet al te vroeg, wakker maken en vroeg ik hem of hij dacht dat Santa vannacht geweest was? We waren namelijk helemaal vergeten koekjes en melk klaar te zetten, blijkbaar ben ik toch nog niet helemaal

gewend aan de Amerikaanse tradities. Maar jawel, zij Kaine, Present from santa under de

sismastwee! Thomas! Ik moet even uitleggen dat Kaine helemaal verslaafd is aan alles wat met Thomas the train heeft te maken, in elke winkel gaat hij meteen op zoek en weet wonderbaarlijk genoeg meestal zelfs bij de supermarkt nog een Thomas tijdschrift of iets dergelijks te vinden. We hadden Santa dan ook goed ingefluisterd dat alles welkom was, zolang het op de een of andere manier maar met Thomas of treinen te maken had. Gelukkig had hij goed geluisterd, zelfs zo goed dat we er bij Kaine af en toe de rem even op moesten zetten omdat hij de enorme stapel cadeaus in minder dan tien minuten al voor de helft open had gerukt. Thomas the train treinset, Thomas bellenblaas, Thomas boeken, Thomas puzzels, Thomas slippers, hier en daar

een naamloze trein, een trein schilder set, een tussendoor gesmokkelde Sesamstraat Pyjama,

Superman snowboots, nog meer voorleesboekjes, een stocking vol met snoepgoed, en nog veel

meer. Ook voor ons zelf en de poezen waren er cadeautjes en 's middags kwamen ook opa en

oma nog met een zak vol cadeaus waaronder een zeer welkome magnetron en dvd-speler voor mama en papa. Kortom, het was allemaal een grote bende maar ook een groot feest!

Het eten was een lekkere mix van Nederlandse gerechtjes met onder andere een zalmcocktail vooraf, kalkoen als hoofdgerecht en cake en cupcakes als na-gerecht en toen was de kerst alweer voorbij! Tweede kerstdag kennen ze hier nog steeds niet maar gelukkig hadden we de volgende dag omdat het zondag was gewoon allemaal nog vrij en hebben we een lekker opruim en verder niks doen dagje gehad. De dagen erna was het nog even moeilijk om Kaine weer in het normale ritme te krijgen met al dat snoepgoed en verwennerij. Hij vraagt zelf nu af en toe nog om presents maar ik heb hem toch echt duidelijk gemaakt dat het voorlopig weer voorbij is!

Oud en nieuw was net zoals vorig jaar weer saai. Ik geloof dat ik kan zeggen dat het echt de dag is waarop ik Nederland het meeste mis! Dat twaalf uur gevoel, naar buiten met een glas in je hand, kijken naar het vuurwerk en daarna nog even de stad in of iets dergelijks. Hier komt er geen mens naar buiten en vuurwerk is er helemaal niet. We hebben dus met zijn drietjes, Kaine hield het goed vol tot twaalf uur, naar de ball drop op t.v. zitten kijken, bellen met Nederland had ik uiteraard om 18.00 uur al gedaan aangezien ze daar al in 2012 zaten, en zo gleden wij dus 6 uur later ook heel kalmpjes het nieuwe jaar binnen.

Tot ieders verbazing maar voornamelijk tot ieders tevredenheid, zitten we nog steeds zonder sneeuw! De dag voor kerst begon het voor de derde keer dit jaar flink te sneeuwen en hadden we toch een witte Kerst maar de volgende dag was alles alweer bijna verdwenen en na nog een nachtje met flink wat regen was het de dag daarna gewoon helemaal weg! Het is uiteraard ontzettend koud buiten, en daar kleden we ons dan ook lekker warm voor als we naar buiten gaan maar geen sneeuw! geweldig gewoon. Ik ga er vanuit dat we ons portie vast nog wel krijgen maar hoe dan ook, de lange witte winter zoals vorig jaar, van Oktober tot mei, dat gaat niet meer gebeuren dit jaar!

Vandaag heb ik een adresje gevonden voor twee van de kittens. Erg blij mee, heb er niet eens veel moeite voor hoeven doen. Op craigslist vroeg iemand naar twee poezen, het liefst uit het zelfde nest zodat ze samen op konden groeien, na een paar mailtjes en foto's over en weer hebben we besloten dat ze zondag naar hun nieuwe baasje gaan, ze zijn dan ruim tien weken en het feit dat moederpoes krols is en geen tijd meer heeft voor haar babies maakt voor ons duidelijk dat ze groot genoeg zijn om op eigen pootjes te staan. Erg jammer natuurlijk, ze zijn zo leuk! Maar goed, wie ons kent weet het waarschijnlijk al, we hebben besloten nummer 3, Lumpy Space Princess gewoon te houden, hihi.

Ook buiten hebben we vriendjes gemaakt. Een paar weken geleden heb ik voor het eerst wat oud brood naar buiten gegooid. Ik had in een artikel gelezen dat het dit jaar voor veel dieren een moeilijke winter gaat worden, dat heeft iets te maken met minder eikels aan de bomen en dergelijke. Veel dieren zullen de winter dit jaar niet overleven. Nu weet ik ook wel dat dat dagelijkse stukje brood dan ook maar een druppel op de gloeiende plaat is, maar goed, binnen een dag hadden we een flinke grijze eekhoorn onder het raam zitten. Was hij die eerste dagen nog erg voorzichtig en schrok van elke beweging voor het raam, nu zit hij vaak 'smorgens al te wachten en kijkt ons en de poezen al knabbelend aan zijn brood en nootjes onverschrokken aan. Dachten we eerst nog dat hij toch wel erg vaak van vorm verwisseld, soms lijkt hij wat dikker als andere dagen, inmiddels hebben we hem ook al eens samen met zijn partner zien zitten. Mr.

and Mrs. grey noemen we ze.

Het allerbeste nieuws voor ons, nog net aan het einde van het jaar was de nieuwe baan van Joe. Zaten we eind november, begin december best een beetje in zak en as, nu ziet de toekomst er ineens weer een stuk rooskleuriger uit. Zoals elk jaar zag het er aan het begin van de winter niet goed uit met werk. Joe had het goed naar zijn zin bij het bedrijf waar hij begin zomer was gaan werken, alleen, net zoals bij zoveel bedrijven hier, was het na de eerste sneeuwbui over met werk. Met de belofte van zijn baas dat hij in het voorjaar gewoon weer terug kan komen ging Joe op zoek naar een tijdelijke andere baan. In de tussentijd vroeg hij unemployment aan, de Amerikaanse w.w. zeg maar. Nu was dat maar bar weinig en we zagen dan ook eigenlijk niet echt zitten hoe we de rekeningen en dergelijke moesten betalen zolang hij geen ander werk had. Gelukkig gaf iemand hem de tip dat er bij een bedrijf hier vlakbij gezocht werd naar nieuwe mensen. Nu is Joe al zijn hele leven schilder en dit was een insulatie bedrijf maar niet geschoten is altijd mis dus ging is hij er op een middag gewoon binnen gestapt. Waarschijnlijk een van de beste stappen van zijn leven want hij werd aangenomen! met erg fijne vooruitzichten! Om te beginnen werkt hij 4 dagen van 10 uur en is hij elke vrijdag vrij, lekker! Ook doen ze aan winstuitkering, zijn ze heel redelijk met salaris verhogingen en hebben het hele jaar rond gewoon volop werk. Hij heeft het er erg naar zijn zin, en tja, jammer voor zijn vorige baas, maar hij heeft besloten dat hij gewoon lekker bij dit bedrijf blijft werken. Hopelijk is dit voor ons het eerste opstapje om langzaam maar zeker naar een eigen huisje te gaan kijken!

Ik sluit af met iedereen alsnog een heel fijn 2012 te wensen!

Tot snel!