criminals and hurricanes

Toen ik zojuist wou beginnen met mijn nieuwe blog had ik eigenlijk weinig inspiratie. Ik wou beginnen met schrijven dat er afgelopen maand eigenlijk niet veel bijzonders te melden was maar toen ik zo de afgelopen weken in mijn hoofd eens aan het doornemen was bedacht ik dat wij dan zelf misschien niet zo heel veel bijzonders hebben gedaan maar eigenlijk heb ik best wel wat te vertellen!
Zoals ik vorige keer al schreef was het ook de afgelopen maand weer erg warm. We hebben inmiddels wel door dat het in dit appartement erg warm is en blijft. Misschien wel lekker in de winter maar nu in de zomer wil je eigenlijk helemaal niet binnen zitten. Maar goed, we hebben redelijk wat tripjes gemaakt naar het water in de buurt en met de ventilatoren op hoge snelheid hebben we het ergste weer overleefd. het is op dit moment alweer een stuk beter uit te houden, we mogen nog steeds niet klagen over het weer, overdag lekker een graadje of 25 en 's avonds koelt het nu toch echt wat af. De onderhouds man vertelde me dat we geen verwarming hebben, blijkbaar zit er ergens onder de grond in de leidingen iets niet goed wat ze op het moment dat ik dit schrijf proberen te verhelpen. Ik vroeg me af hoe ze daar dan achter zijn gekomen en hoorde tot mijn verbazing dat een aantal van de oudere mensen hier op het complex al hadden geprobeerd om 's avonds de verwarming aan te zetten. Pffffff, ik wil daar voorlopig echt nog niet aandenken, ik ben van plan om de verwarming tot minstens oktober niet aan te raken ;)

We zijn nog steeds blij dat we nu weer gewoon t.v. hebben, met de vele zenders hier is er altijd wel wat te vinden en Kaine is dolgelukkig met Nick.jr. Hij kent ondertussen al de namen van zijn favoriete hoofdrol spelers zoals Dora, Diego, Ni Hao Kai-Lan en zijn helden zijn de sterren van The fresh beat band Kiki,Shout,Ina(Marena) en Shit(Twist) ;)
Als dit programma op t.v. is grijpt hij vaak naar zijn speelgoed microfoon of gitaar en swingt mee op hun liedjes.

Natuurlijk is dat soms best vermoeiend en wat is er dan lekkerder dan met je liefste vriendje lekker op de bank even je ogen dicht te doen voor een dutje?


Om even in de t.v. sfeer te blijven...Ik sta hier soms nog steeds te kijken hoe men in krant, t.v. of welke media dan ook altijd de volle naam en foto van een crimineel laat zien. Wij zijn in Nederland toch nog steeds gewend aan een Karst T. een Mohammed B. of een Volkert van der G. en vaak het zwarte balkje over de ogen. Zelfs in het wekelijkse gratis buurtkrantje hier staat op de achterkant altijd het "court news" waarin dan naam, overtreding en straf vermeld staat. Dat kan dan gewoon iets simpel zijn als: Pietje Puk, 20 miles te hard gereden, 1 dag in jail en 500 dollar boete. Maar soms is het wat ernstiger zoals huiselijk geweld of iets meer beschamend als Marietje Jansen, Prostitutie....ik vraag me dan altijd af hoe je jezelf of je familie en vrienden zich moeten voelen als ze je naam zo voluit in de krant zien staan.
Het zal je dochter maar wezen...
En dan kan het zomaar gebeuren dat je ineens een bekende op het nieuws of in de krant ziet staan. Vorig jaar schoot hier een man zijn vrouw dood en dat bleken de ouders van Joe's ex vriendinnetje te zijn, en op dit moment staat het nieuws en de kranten vol met de foto's van Joe's jeugdliefde Katrina M. (ik blijf maar even in Nederlandse sfeer met de achternaam en het balkje)

Ik doe er nu wel luchtig over maar eigenlijk is het een diep trieste zaak. Haar Rottweiler heeft haar 7 maanden oude baby gedood. Alsof dit al niet erg genoeg is, een hond die een baby dood, (we weten tenslotte allemaal dat je geen enkele grote hond met een baby alleen moet laten enz. enz.) bleek deze Katrina M. een alcoholiste te zijn die zich om 3 uur smiddags eerst lekker vol had laten lopen met Wodka, zich toen blijkbaar nog niet goed genoeg voelde dus daarna ook nog een aantal jointjes had zitten roken en vervolgens lekker dronken en high uitgeteld op de bank een dutje was gaan doen. Haar 7 maanden oude dochtertje kroop rustig alleen met de hond door de kamer Ze werd pas om 7 uur 's avonds wakker en vond haar baby open gereten dood op de grond. Ze had de baby niet eens horen schreeuwen. Ze wacht nu op de rechtszaak op verdachting van kinder verwaarlozing. Ik vind het voornamelijk heel erg voor de baby, het 3 jaar oude broertje, de papa, de familie en zelfs voor de hond, die door de politie ter plaatsen dood geschoten is. Je kan het een grote hond, die door deze, de wereld ontdekkende baby, misschien wel in zijn ogen werd geprikt, aan zijn staart werd getrokken of wat dan ook nou eenmaal niet kwalijk nemen, het is de natuur van het beestje en als ouder heb jij nu eenmaal de taak om te zorgen dat zoiets niet gebeurd. Het zal je ex-vriendin maar wezen....

Ons eigen vervelendste nieuws van de afgelopen maand was onze auto. Onderweg van Joe's werk besloot die niet meer verder te willen. Er zat niks anders op dan hem naar de garage te laten slepen en daar bleken de kosten om hem te maken toch rond de 400 dollar te liggen. Erg vervelend, zo'n groot bedrag voor een oude auto. maar ja, zonder auto ben je hier niets, voor 400 dollar koop je geen nieuwe dus er zat niets anders op. Nog vervelender was dat de onderdelen besteld moesten worden en dat duurde bijna een week. Een week waarin Joe dus niet naar zijn werk kon en een week niet werken is dus een week geen inkomen. We doen dus op dit moment even heel zuinig, hebben de auto inmiddels gelukkig weer terug en hebben besloten dat we nu toch echt zo snel mogelijk een tweede auto aan moeten schaffen. Fijn voor mij, kan ik overdag ook eens ergens naar toe zonder te hoeven lopen en in geval van een kapotte auto kan Joe gewoon naar zijn werk.

Een week of twee geleden ben ik met mijn nieuwe Nederlandse vriendinnetje hier weer eens naar de Duitse winkel geweest. Wat is het toch altijd weer een genot om daar binnen te stappen en al die bekende Nederlandse namen en merken tegen te komen! Ook voor Marrije was het genieten, zij was er nog nooit geweest en ging ook bijna uit haar dak met al die Nederlandse producten. We hebben onszelf echt een beetje een limiet op moeten leggen want de prijzen zijn echt veel en veel te hoog. Met allebei een volle mand gingen we na een half uurtje weer naar buiten. En ondanks dat we nog steeds een lekker stuk jonge kaas, een rookworst of frikadellen en kroketten erg missen waren we toch erg blij met de Ruijter Vlokken, een heleboel dropjes, een fles Curry (ja, ik heb ondertussen al een paar keer genoten van een ouderwets frietje speciaal!), natuurlijk stroopwafels en wat zakjes Knorr sauzen. We gaan snel weer eens terug ;)




Het afgelopen weekend stond helemaal in het teken van Hurricane Irene natuurlijk. Nu maken de meeste mensen zich hier niet al te druk over een orkaantje of twee maar deze keer zou het toch redelijk heftig gaan worden, als we de nieuws berichten mochten geloven. Om dat de stroom zo goed als zeker uit zou vallen (iets wat hier niet heel vreemd is met al de bovengrondse elektriciteit draden, er hoeft maar een boompje op te waaien of zelfs in de winter een dik pak sneeuw en we zitten al zonder) maar omdat het deze keer misschien toch wat langer zou duren voor we de stroom weer terug hadden werden we gewaarschuwd om voorzorg maatregelen te nemen. Dus vulden we flessen met water, lieten we de badkuip vol lopen zodat we daar water uit konden halen om het toilet door te spoelen en hadden voldoende eten, zaklampen, kaarsen en batterijen in huis. Veel meer konden en hoefden wij eigenlijk hier niet te doen, aangezien we in een appartementen complex wonen hebben we buiten weinig spulletjes staan die eventueel weg zouden kunnen waaien. Voor de ouders van Joe was het een ander verhaal. Die zitten echt volop tussen de bomen en je moet er niet aan denken dat een van die joekels op hun huisje zou vallen. Die kwamen zondag dan voor de zekerheid ook maar bij ons zitten. zaterdag nacht begon het al flink te regenen, op zondag morgen kwam het echt met bakken uit de lucht en ging de wind al flink te keer maar het ergste werd pas rond een uur of vijf verwacht.

We hadden net een taart in de oven gezet en vlees uit de vriezer gehaald zodat we er met zijn alle een gezellig avondje van konden maken maar na 5 minuten viel de stroom uit. Koken en bakken ging dus al niet meer. gelukkig hebben mijn schoonouders die net wouden vertrekken een gas fornuis dus die zetten snel een flinke pan soep op het vuur zodat we toch iets te eten hadden!
Tja, en zo zaten we met zijn alle te wachten op Irene. De wind nam wat toe, de regen stopte er vreemd genoeg mee en dat was het eigenlijk wel. Omdat het binnen vrij donker was zaten we voornamelijk buiten. Kaine vond het allemaal ontzettend grappig, de harde wind en de vele plassen om in te springen. Bij de overburen zagen we een boom omgaan, en onderweg naar de buurtwinkel om was ijsblokken te halen voor in de vriezer, zagen we ook wel flink wat takken, boompjes en bladeren op de weg. Maar dat was het eigenlijk wel! Een kleine twee uur later kregen we spontaan weer stroom (achteraf bleken er ruim 200.000 huishoudens in Maine zonder stroom te zitten) en ondanks dat we het idee hadden dat het maar tijdelijk zou zijn, gingen mijn schoonouders terug naar huis met de boodschap dat ze echt terug moesten komen als het toch weer mis zou gaan). Maar nee, dit bleek toch echt het einde te zijn van de problemen en achteraf bleek Hurricane Irene voor ons een lachertje te zijn (met alle respect voor de mensen die wel schade hebben, en voor de slachtoffers in andere gebieden natuurlijk!)
Voor maandag waren alle scholen, die eigenlijk die dag weer zouden gaan beginnen, gesloten. Een extra vakantie dagje voor de kids dus en stiekem moest ik wel lachen toen ik maandag morgen wakker werd en naar buiten keek. Strakke blauwe lucht, een stralend zonnetje en een heerlijk temperatuurtje.

En zo heb ik ook mijn tweede orkaan in Amerika weer overleefd ;), het leven gaat hier rustig weer zijn gangetje, de meeste toeristen zijn inmiddels ook weer vertrokken, het aantal auto's met nummerborden van andere staten neemt met de dag af, de kinderen zijn vanmorgen allemaal weer naar school gegaan en wij wachten maar weer af wat de volgende maand ons gaat brengen!

Tot snel!