Vreugde en verdriet

Ondertussen is het alweer ruim een maand geleden dat onze Tazzy is overleden. Natuurlijk heb ik het inmiddels een plaatsje kunnen geven maar ik mis haar nog elke dag. Je zou denken als je zoveel katten hebt als ik, dat eentje meer of minder niet echt verchil maakt maar dat doet het wel degelijk. Ieder beestje heeft zo zijn eigen persoonlijkheid en plaatsje in je huis. Als ik 's morgens en 's avonds de etensbakjes vul heb ik nog steeds de neiging om er 8 te vullen.
De dag na haar dood hebben we Tazzy begraven op een mooi plekje achter het huis. dat is dan weer het voordeel van hier wonen. Mijn andere overleden huisdiertjes liet ik altijd cremeren. Ik vind persoonlijk als je zo lang voor een beestje hebt gezorgd en dat diertje is jarenlang een onderdeel van je gezinnetje geweest, dan zorg je ook voor een waardig afscheid. Tijdens het graven kwamen we een ontzettende mooie steen tegen. Hier in Maine vind je die veel, flatrock noemen ze die stenen. Alsof het zo moest zijn leek deze steen een beetje op een grafsteen. We besloten dan ook om de steen rechtop te zetten. De volgende dag ben ik op zoek gegaan naar een mooie plant die de strenge winter zou kunnen overleven en in de lente en zomer voor bloempjes zou zorgen. Dat werdt een Azalea. In het tuincentrum was er niet veel soeps aan vaste planten. Toen ik eindelijk besloot om dan maar de eerste beste plant mee te nemen zag ik achter in een hoekje een plantje helemaal alleen. Ik keek op het label wat voor een plant het was, en ja hoor, alsof het zo moest zijn: Azalea!
Vanaf onze porch, als ik savonds buiten een cigaretje sta te roken kan ik Tazzy's plekje zien. Ik heb er een electrisch kaarsje bij gezet. En in gedachte groet ik haar even en denk terug aan de fijne momenten die ik met haar heb beleefd. Zo is ze toch altijd nog even bij me. net als alle andere huisdiertjes waarvan ik de afgelopen jaren afscheid heb moeten nemen; De honden Pinky, Cooky en Bouncer en de poezen Spoekie, Scooter, Goofy, Speedy en tazzy. Ik zal ze nooit vergeten, zij hebben voor altijd een speciaal plekje in mijn hart.
Tazzy's laatste rustplaatsje


En ja, het leven gaat door, en dat blijkt maar weer al te goed uit wat ons vorige week is overkomen. Joe heeft twee jaar geleden buiten een poes gevonden. Nadat hij haar een aantal keer eten had gegeven besloot de poes niet meer weg te gaan enzo kwam Rodriques in zijn en later dus ook mijn leven. Wat Joe niet wist is dat Rodriques zwanger was en een aantal weken later zat hij dus met een nestje. Aangezien ik Joe met het kattenvirus besmet heb kon hij het niet laten om er eentje van te houden: Vladimir. Inmiddels was de vader van Joe verliefd geworden op moedertje Rodriques en de afspraak was gemaakt dat Rodriques vanaf nu zijn poes was en als wij ons eigen huisje hebben Rodriques dan ook bij hem zou blijven. Het nadeel van Rodriques is dat ze toch nog een beetje straatkat in zich heeft en ondanks dat we onze poezen niet buiten laten ziet zij toch kans om regelmatig naar buiten te schieten. Omdat ze niet gesteriliseerd is hebben wij de vader van Joe al meerdere malen gewaarschuwd: Op een dag komt ze terug en is ze weer zwanger! En ja hoor, een aantal weken geleden merktte ik dat ze toch wel erg dik begon te worden.

Mevrouw was dus inderdaad zwanger. Anderhalve week geleden liep ze miauwend door het huis, ons geen seconde uit het oog verliezend. We zorgden dat er een grote doos met warme dekens voor haar klaar stond, gooide hier en daar nog wat dekens op de grond op plekken waar ze leek te gaan liggen maar nee, mevrouw besloot de babies in de klerenkast van Kaine te krijgen. En ik mocht de kamer niet verlaten, zodra ik op stond liep ze me klagend achterna. Ik besloot dus maar voor de kast op de grond te blijven zitten en een kleine drie uur later was ons gezinnetje tijdelijk uitgebreid met vier kleine kittens. Een zwart-witte, eentje helemaal zwart, eentje grijs met wit en de laatste was zwart-wit-oranje!


Inmiddels ligt ze nog steeds met haar kittens in Kaine's klerenkast en de kittens doen het prima alhoewel er twee iets speciaals hebben. De zwart-witte heeft aan beide voorpootjes zes tenen en de zwart-wit-oranje heeft een krulstaartje, net als een biggetje! het maakt ze er voor mij alleen maar schattiger op! Natuurlijk is het de bedoeling dat ze in januari allemaal naar een nieuw baasje gaan alhoewel ik nu al weet dat ik het daar moeilijk mee ga krijgen.
Zwart-Wit-Oranje

Grijs-Wit

Zwart

Zwart-Wit

De hele bups samen, voor de foto even uit de kast, in de doos!


Verder hebben we het voornamelijk druk met de feestdagen, Thanksgiving en oma's verjaardag zijn ook alweer achter de rug, ik heb mijn eerste black fridag mee mogen maken. Black friday is de dag na thanksgiving. Bijna elke winkel komt op deze dag met super goede aanbiedingen en dus liggen er rijen met mensen voor de deur om te zorgen dat ze toch zeker die t.v. met 50% korting hebben! Wij besloten om 'snachts te gaan, een aantal winkels hier waren namelijk ook de hele nacht open. Aangezien wij toch ook gewoon een aantal boodschapjes nodig hadden gingen we naar Walmart, een groot warenhuis met ook een supermarkt gedeelte. Jeetje, wat een gekkenhuis! hekken voor de deur, geen plekje te vinden op de parkeerplaats en megalange rijen voor de kassa's die je al zigzaggend door de mensenmassa moest zien te bereiken. Wij hebben besloten dat dit voorlopig onze laatste blackfriday was, dan maar gewoon wachten op de uitverkoop.
En nu is het dan op naar de kerst, het is hier inmiddels ook aardig wit (en koud!) aan het worden dus een witte kerst zit er waarschijnlijk wel in.
Hier begon het al aardig koud te worden, het meer is bevroren en het eerste laagje sneeuw is gevallen.

Inmiddels is alles bedekt met een dikke laag sneeuw, zelfs het meer. De volgende keer zal ik meer foto's plaatsen.
Ik heb begrepen dat er ook in Nederland een hoop sneeuw gevallen is dus doe voorzichtig!

Tot snel!