Mischien vraag je je wel af wat ik hier nu zo'n hele dag doe. Nou, daar kan ik kort over zijn: Niet veel! Aangezien mijn auto nog niet gemaakt is (kost 500 dollar en die hebben we op het moment gewoon nog even niet) ben ik een beetje aangewezen op Joe en vooral mijn schoonmoeder. Joe werkt de hele dag, 7 dagen per week en heeft als hij thuis komt weinig zin om nog de deur uit te gaan als het niet echt hoeft. Gelukkig heeft mijn schoonmoeder het weekend vrij en de woensdag dus het is niet zo dat ik een hele week niemand zie overdag. Ik weet dat 7 dagen per week werken niet erg gezellig klinkt maar hier is het nu eenmaal zo dat de zomer DE tijd van het jaar is om te werken, in de winter valt er hier niet veel te schilderen dus nu moeten er uurtjes gemaakt worden om de verloren tijd van de winter in te halen.
Toch verveel ik me tot nu toe nog niet heel erg. Dat komt waarschijnlijk omdat ik nog steeds geniet van het feit dat ik gewoon even niets hoef na al die drukke tijd de afgelopen 2 jaar. Ik heb het natuurlijk lang in mijn eentje moeten redden, werken, het huishouden, de zorg voor Kaine, boodschappen, administratie, regelen, regelen en nog eens regelen. Nu hoef ik nergens naar te kijken, alleen de zorg voor Kaine, de katten en mezelf natuurlijk. Dat is ook de reden dat ik nog steeds het gevoel heb dat ik op vakantie ben. Toch heb ik inmiddels wel een soort dagindeling voor mezelf gemaakt.

's Morgens word ik ongewild om een uur of 6 wakker.Dat is het grote nadeel van dit huis: je hoort alles. Omdat rond 06.00 hier in huis de eerste wekkers af gaan geniet (ahum) ik hier vanaf die tijd van al het gerommel in huis: mijn schoonmoeder die haar haren aan het fohnen is, mijn schoonvader die boven op de tv naar het nieuws kijkt, Joe die zich aan kleed en naar buiten loopt om een peukje te gaan roken, en werkelijk elke voetstap is duidelijk hoorbaar op de houten vloer. Hoe hard ik ook probeer het dekbed over mn oren te trekken en verder te slapen: er is geen ontkomen aan, de dag is begonnen!
Als iedereen eenmaal vertrokken is begint mijn ritueel. Gelukkig slaapt Kaine redelijk door de herrie heen en sta ik op mijn gemakje op om de katten te voeren en boven alvast een fles pap voor Kaine klaar te maken. Zelf ben ik wat dat betreft al helemaal thuis in Amerika, ik start de dag met een bordje cornflakes of een ander soort cereals. Als ik het geluk heb dat hij nog slaapt als ik weer beneden ben check ik even mijn mail, Hyves, Facebook en kijk even op www.telegraaf.nl of www.brabantsdagblad.nl om het nieuws in Nederland te checken. Daarna hoor ik de vrolijke noten van: You are my sunshine, my only sunshine uit de kmaer van Kaine komen. Hij trekt zelf aan het touwtje van zijn muziekdoosje zodat ik weet dat hij wakker is ;)
Dan kan ik radio538 op gaan zoeken en kan de muziek luid aan! je ziet, wat betreft media blijf ik goed op de hoogte van wat er in nederland afspeelt! 's avonds kijk ik ook regelamtig naar de herhaling van Hart van Nederland op de computer zodat ook de ietwat minder belangrijke nieuwtjes me niet ontgaan.
De ochtend bestaat dan voornamelijk uit een beetje aanrommelen met Kaine, wat klooien op de computer, soms samen even naar de teletubbies kijken, even wat snacken tussendoor totdat het tijd is voor Kaine's dutje. Als hij slaapt begint even mijn moment van de dag! Ik werk boven even een afwasje weg, draai beneden een wasje, verschoon kattenbakken, stofzuig en dweil en als alles aan kant is kan ik even genieten van de rust. Ik maak voor mezelf een lekkere lunch en werk mn weblog bij, downlaod een filmpje of luister op bed of buiten naar een boek, jaja, je hoort het goed, ik luister naar een boek. Omdat ik vergeten ben voor mezelf wat tijdschriften mee te nemen en al mijn boeken nog in de container zitten heb ik niks te lezen. Ik heb van Pascalle 1 boek gekregen voor in het vliegtuig maar omdat ik de rare gewoonte heb om te lezen op de w.c. ligt dat dus in de badkamer en ben ik er heel zuinig op ;)
gelukkig is daar het fenomeen Luisterboek! Ik heb een paar goeie boeken gedownlaod en op mijn mp3 speler gezet. Dus kan ik lekker onderuit gaan hangen, oortjes in en lekker luisteren. Ook als je bijna 40 bent is voorgelezen worden geen straf!

Als kaine wakker word gaat hij een boterhammetje eten en dan gaan we de hond uitlaten. Nu weet bijna iedereen wel dat ik een dierengek ben maar dit doe ik dus echt niet om mezelf een plezier te doen. Het is puur een manier om even wat beweging te krijgen want de hele dag niets doen en het lekkere eten is niet bepaald goed voor me. Rusty, een kruising van een labrador met iets van een sleehond is niet bepaald het type hond wat je voor een lekkere wandeling meeneemt. Hij trekt als een bezetene aan de riem en hoe ik ook probeer al mijn kilos in de strijd te gooien (en dat zijn er nogal wat), meestal hang ik als een soort van waterskie-er aan de riem en sleurt hij me van het bospad af de wildernis in. En dan moet ik ook nog Kaine in de gaten houden die er een hobby van heeft gemaakt stenen te verzamelen om die vervolgens in het water te gooien. Om te verkomen dat Kaine en vervolgens ik met hond in de plomp belanden loop ik meestal als een gek te schreeuwn: KAINE, HIERRRRRRRRRRRRRRR! RUSTY! NOOOOOOOOOOO, BAD DOG!STAY! Om er dan in onvervalst Nederlands een vloek achteraan te gooien, Godverdomme, k*thond, rotjong. Gelukkig dat de weinige buren hier geen Nederlands verstaan ;)


Als we de wandeling hebben overleeft gaan we Rusty terug brengen, die vervolgens weigert om het huis weer in te gaan dus leggen we hem buiten aan een boom en gana wij de post uit de brievenbus halen. Hier geen klepperende brievenbussen in de voordeur, ( ze heben hier niet eens een bel) maar een groepje brievenbussen aan de hoofdweg. We moeten dan dus onze " straat" uitlopen, een bospad van een meter of 10, dan vervolgens een ietwat langer bospad ( ook een straat met een heuse straatnaam) met bobbels en kleine heuveltjes en dan komen we aan de hoofdweg waar de brievenbussen staan. Ik vind het nog steeds een eng idee dat iedere Jan Doedel die er langs komt zomaar je belangrijke papieren uit de brievenbus mee kan nemen maar goed, hier is het de normaalste zaak van de wereld.
Op weg naar de brievenbus:


Eind in zicht

Post!



Als we terug komen van onze dagelijkse portie beweging is het tijd om te spelen totdat de eerste familieleden weer thuiskomen. Omdat bijna al Kaine's speelgoed nog in de container zit hebben we snel wat klein spul aangeschaft zoals wascokrijtjes, kleurboeken en nopper blokken maar van de week kwam oma met een verrasing thuis. In Amerikaanse fims of tv series met kinderen zie je vaak van die rood / gele autotjes op het gras staan. Omdat Kaine het altijd leuk vind om in een autotje te zitten leek me dat echt iets voor hem. Ik had al wat op internet rondgesnuffeld om te kijken waar je ze kon kopen en hoe duur ze waren maar het was al niet meer nodig, oma had er 1 gevonden in een tweedehands winkeltje naast haar werk. Kaine is er super blij mee, jammer genoeg heeft hij het Flinstone voetenwerk nog niet door en krijgt hij het steeds voor elkaar om er via de bodem uit te kruipen waarna hij onder het autotje terechtkomt. Gelukkig zit er ook een voetenplankje bij, nadeel daarvan is dat je hem steeds moet duwen en reken maar dat hij wil! Als je even stopt met duwen draait hij zich om en wijst naar het handvat: Daa, daa, daa! Met andere woorden: Duwen mens!








Tussen vijf en zes komen langzaam maar zeker Opa, papa en oma weer thuis waarna er eten gekookt wordt en we gaan eten. na het eten gaat Kaine meestal nog een keer met opa en oma de hond uitlaten en dan is het meestal alweer ver na zijn eigenlijke bedtijd.
We hebben inmiddels wel besloten dat we zijn ritme een beetje aan gaan passen. We zijn vaak pas tegen achten klaar met eten en dat is eigenlijk zijn bedtijd. Omdat hij zo vlak na het eten niet goed slaapt ligt hij vaak, zoals gisteren nog tot een uur of tien te krijsen in bed. Ook eet hij niet zo goed aan tafel, hij is te veel afgeleid door alles. Ik ga hem vanaf nu dus proberen al om een uur of zes een bordje eten te geven zodat hij als wij gaan eten gewoon een beetje rond kan wandelen om zijn eigen eten te laten zakken voordat hij gaat slapen.

Als Kaine slaapt gaan wij op bed t.v kijken en dan is de dag alweer voorbij. Gelukkig kan ik als oma vrij is ook wel iets verder de deur uit als naar de brievenbus en doen we ook wat gezellige dingen, daarover volgende keer meer!

Ik sluit nog even af met een mooi plaatje van het uitzicht


Vandaag is het eindelijk weer eens mooi weer en gaan we dalijk lekker buiten spelen! het weer veranderd hier met de dag dus nu even genieten zolang het nog kan!

Tot snel!