Vandaag is het een beetje een saaie dag. Het regent dat het giet en iedereen is naar zijn werk. Naar buiten gaan is dus echt geen optie en dan voel je je toch een beetje opgesloten. Ik merk het ook aan Kaine die een beetje dreinerig is vandaag. Er zijn ook dingen waar ik niet echt aan kan wennen. Zo zit de wasmachine hier niet aangesloten op warm water. Wassen met koud water slaat echt nergens op, heb echt het idee dat mijn kleren niet lekker fris uit de machine komen en dat is hier in de bosrijke omgeving toch eigenlijk wel nodig. Zeker met Kaine! Zijn nieuwe shirt dat ik 2 dagen voor vertrek uit Nederland gekocht had en wat hem zo leuk stond kan al naar de stapel: buitenspeelkleren. De ijsco vlekken gaan er niet meer uit. Zonde!

Ook vind ik het kraanwater verschrikkelijk stinken. We drinken hier dan ook bronwater uit een fles maar als ik sta af te wassen (Ja, ik mis mijn afwasmachine!!) of mijn tanden sta te poetsen vind ik het echt een walgelijke lucht. Het heeft iets te maken met het ijzer in het water en kan ook geen kwaad maar ik vind het gewoon vies en dat zal er ook wel mee te maken hebben dat ik mijn kleren vind stinken als ze uit de was komen, alle doppen wasverzachters die ik erbij gooi ten spijt.

Ook het feit dat we hier niet zomaar warm water hebben vind ik onhandig. Voor ik warm water ga gebruiken moet ik eerst een knop omzetten en dan nog een minuut of 5 wachten voor het warm wordt. Niet handig.

Naar goed, er zijn natuurlijk ook wel leuke dingen hier die wij in Nederland dan weer niet hebben!

Zo was het afgelopen maandag Memorialday en het was ook nog eens lekker weer. Elke stad / dorp heeft zijn eigen parades dus ook hier in Liberty. Ik moest nog wel even papa en opa overhalen, die nog niet helemaal gewend zijn aan een klein kind in huis en zoiets hadden van: daar is toch niks aan joh! Ik wist ze ervan te overtuigen dat het leuk zou zijn voor Kaine, zeker omdat oma, die lid is van de vrijwillege ambulance, in de optocht mee zou rijden.

En zo stonden wij maandag om 10.00 in " het hart" van het dorp te wachten op de optocht. Voor mij meteen een kans om de dorpsgenoten en de 4 winkels die het dorp rijk is te bezichtigen ;)

Hier staan we te wachten op de parade, waar je je inderdaad niet al te veel bij moet voorstellen, het zijn voornaleijk wat oude auto's, motoren, brandweerwagens e.d. Maar voor Kaine was het behoorlijk indrukwekkend, vooral het oorverdovende geluid van de sirene's en de handenvol snoep die van de wagens worden gegooid.
Zwaaien naar de auto's en snoepjes rapen.
Daar is oma in de ambulance en ze heeft een heleboel snoep voor ons bewaard!Even snel oma een handje geven!Zomaar wat wagens.Een van de vele brandweerwagens die mee reden.Het einde van de stoet.
Daarna was het weer tijd om naar huis te gaan, er kwam wat familie langs en 's middags hebben we lekker traditioneel buiten gebarbequed met uiteraard heerlijke hamburgers en hotdogs. Aan het eind van de middag was het tijd voor een Amerikaanse traditie waar ik al veel van had gehoord maar nog nooit had gedaan / gegeten: zelf smores maken boven een kampvuur. Je steekt een marshmellow op een stok, houd hem net lang genoeg boven het vuur zodat hij smelt. Dan heb je een soort van platte koek waarop je een plak chocolade legt, je smeert de zachtgeworden marshmellow op de chocolade en legt er nog een koek op. De warme marshmellow zorgt ervoor dat de chocolade smelt en dan smullen maar!Mijn marshmellow begint al aardig te smelten, Joe steekt er ook maar eentje op zijn stok en Kaine neemt genoegen met alleen de koek.Klaar! Proeven maar! Wat ik ervan vond? Niet al te bjzonder maar dat komt waarschijnlijk omdat ik de chocolade hier helemaal niet lekker vind, voor een chocofreak als ik ben gaat er niets boven onze eigen Nederlandse, Belgische en Duitse chocolade.Kaine ook een hapje proeven?Gezellig rond het kampvuur. Zoals je ziet hebben we een terrastafel met een groot gat erin waarin je een vuurtje kan stoken, erg handig.Kaine wou ook een marshmellow op een stokje steken maar begon iedereen in het wilde weg te steken met de stok haha.Kaine vermaakte zich prima met alle aandacht en verzon zo zijn eigen spelletjes ;)

Kortom, het was een gezellig relaxed dagje en voor Kaine en mij onze eerste Amerikaanse traditie!

Tot snel!