Tickets, verhuizers en dierenartsen..

Nog 3 maanden voor de grote verhuizing en ondanks dat het kort dag wordt voelt het een beetje alsof alles op zijn plek begint te vallen. Was het eerst voornamelijk nog een grote "things to do list" in mijn hoofd, inmiddels wordt die lijst weer een beetje kleiner omdat er al veel dingen van af gestreept kunnen worden.
Zo heb ik dus inmiddels de tickets in huis. Wel na een aantal telefoontjes van mijn kant uit want blijkbaar is het toch wel een rare situatie als je bij Delta Arlines een kind op schoot hebt? Ik heb zelf nu dus een e-ticket gekregen terwijl Kaine een echt papieren ticket in de bus heeft gehad. Vreemd...

Ook de datum van verhuizing staat gepland! 19 mei, ruim een week voor ikzelf vertrek komen de verhuizers van http://www.waaijenberg.nl/ de boel leeghalen. Ik heb voor dit bedrijf gekozen omdat zij met de beste prijs kwamen. De zes bedrijven die offertes hebben gemaakt lagen wat betreft prijzen en kwaliteit allemaal een beetje het zelfde. Alleen dit bedrijf gaf in hun offerte als enige de optie om het uitladen van de spullen in Amerika zellf te verzorgen en dat scheelde ons toch ruim 1000 euro! Daar wil met een paar famieleden en vrienden dan best zelf een dagje voor sjouwen!

De huur van mijn huis heb ik inmiddels alvast opgezegd, best een grote stap vond ik zelf. Heb toch vanaf mijn 18e zelfstandig gewoond en nu voelt het een beetje alsof ik voorgoed iets heb opgegeven voor het grote onbekende!

En vandaag zijn de eerste twee van mijn zeven poezen gechipt en ge-ent. Wat een drama!!! Omdat het toch best een flink bedrag is heb ik besloten om het in drie stappen te doen. Ik ging vandaag dus met Freaky en Noddy, de twee schuwste en grootste paniekzaaiers. Het thuis in de hokjes stoppen ging nog redelijk goed, het gekrijs begon echter al zodra ik de voordeur achter me dichtsloeg. Met twee "huilende" katten reed ik naar de dierenarts maar in de wachtkamer zaten ze vrij rustig in hun hokjes. Eenmaal aan de beurt zette de dierenarts Freaky in haar reistas even op de grond zodat ze eerst Noddy uit de kennel kon halen. Nu begrijp ik nog niet hoe het kon gebeuren maar blijkbaar was er bovenop de reistas een ritsje een stukje open gegaan. Terwijl de reistas dus naar de grond ging kwam daar als een gelanceerde raket Freaky omhoog gevlogen! Totaal hysterisch vloog ze door de behandelkamer, tegen de ramen en deuren omhoog, ik heb werkelijk waar nog nooit een kat zo hoog zien springen. Er vloog van alles tegen de grond, folderrekken, beeldjes, doosjes. Zelfs de dierenarts en haar assistente stonden verbijsterd te kijken. Op een gegeven moment kreeg de dierenarts haar in het voorbij gaan te pakken. Helaas van korte duur, ze sloeg haar nagels zo hard in haar handen dat ze wel moest loslaten. Weer vloog ze volkomen hysterisch door de kamer. Op een gegeven moment kon ze gewoon niet meer, haar tong hing bebloed uit haar bekje en hijgend lag ze op de grond. Maar toen ik haar wou pakken kreeg ik de volle laag. Ze beet me zo hard door mijn jas heen dat de blauwe plekken nu nog op mijn armen staan. Ondertussen had de dierenarts een speciaal soort kooitje gepakt, ik had Freaky ondertussen in een soort wurggreep en met veel moeite en bebloede handen kon ik haar in dat kooitje zetten. Aan dat kooitje zat een soort handgreep waarmee ze de zijkanten naar elkaar toe konden duwen zodat de kat als het ware klem komt te zitten tussen de zijkanten en geen kant op kon. Tja, zei de dierenarts, ik kan haar zo wel de inenting geven maar het chippen moet op een bepaalde plek boven haar schouders en daarvoor moet ze er toch uit. Dat was dus absoluut niet mogelijk. Ze besloot om haar een roesje te geven waar ze rustig van zou worden. Ondertussen werdt Noddy ge-ent en gechipt. Godzijdank was die er zeer rustig onder. Nadat ze klaar was met Noddy werd freaky weer op de tafel gezet, helaas, nog steeds blazend en overstuur, het roesje had niet echt zijn werk gedaan. Ik moest in de wachtkamer gaan zitten terwijl ze andere patienten ging helpen zodat freaky achter in het donker rustig kon worden. na 5 minuten kwam ze vertellen dat ze haar nog een spuit zou geven, ze was nog steeds compleet overstuur. Na een kwartier mocht ik weer binnen komen. Ik vond het echt een rot gezicht, Freaky die haar lijf nog maar amper kon bewegen maar wel met wijd open ogen lag te kijken. Ze kreeg haar enting en chip en toen weer een spuit om haar uit het roesje te halen. Zelfs toen probeerde ze nog te ontsnappen. 250 euro (!!) lichter kwam ik thuis. Ik wou Freaky op aanraden van de dierenarts in een apart kamertje tot rust laten komen. Helaas ontsnapte ze weer uit het hokje en probeerde ze de trap af naar beneden te lopen. Omdat haar lijf nog half onder de narcose zat ging dat dus niet en viel ze van boven af naar beneden. Als een dronkenman liep ze in paniek door het huis waarna ze onder het aanrecht kroop. Daar heb ik haar de rest van de dag maar laten zitten totdat ik haar 's avonds op mijn bed terug vond. Inmiddels is ze weer helemaal gekalmeerd, ze komt zelfs even met me kroelen wat ze normaal niet zo vaak doet en ook Noddy is weer helemaal de oude. Het vreemde van de situatie is dat nu Dusty zich heel vreemd gedraagt. Hij heeft zich de hele avond niet in de kamer laten zien en terwijl hij normaal de grootste vreetzak is wil hij nu zijn brokjes niet opeten. Als ik hem voorbij loop in de gang kijkt hij me met grote bange ogen aan. Zou hij in de gaten hebben dat hij volgende maand aan de beurt is? Ben bang van wel een aangezien hij de zoon van Freaky is houd ik mijn hart maar vast! ;)

Tot snel!